تأثیر آموزش حساسیت‌زدایی با حرکات سریع چشم و پردازش مجدد بر اضطراب مدرسه و تاب‌آوری دانش‌آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش حساسیت زدایی با حرکات چشم و بازپردازش مجدد بر اضطراب مدرسه و تاب‌آوری دانش آموزان بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش‌آموزان دبیرستانی پسر شهر نجف آباد در سال تحصیلی (95-1394) بود. از این جامعه 60 نفر از دانش‌آموزانی که نمره اضطراب مدرسه‌ی آنها دو انحراف معیار بالاتر از میانگین بود، به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب، و پس از آن در دو گروه آزمایش(30 نفر) و کنترل(30 نفر)، گمارده شدند. پژوهش حاضر به شیوه‌ی تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه اضطراب مدرسه فیلیپس و پرسشنامه‌ی تاب‌آوری کانر و دیویدسون بود. قبل از انجام مداخله آزمودنی های دو گروه به وسیله ابزار پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش مجدد آموزش دید و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. داده‌ها با روش کوواریانس چند متغیری (مانکووا) تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داد که بین نمرات پس آزمون گروه های آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در میزان اضطراب مدرسه و تاب آوری وجود دارد. آموزش حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و بازپردازش مجدد باعث کاهش اضطراب مدرسه و افزایش تاب آوری افراد گروه آزمایش شده است (P<0/001).